Het huwelijk in één zin – Daarom zal een man …

Is het je wel eens opgevallen dat de bijbel begint met een huwelijk, eindigt met een huwelijk, en dat Jezus zijn bediening begint op een huwelijksfeest?

Het huwelijk speelt in de Bijbel een grote rol. In Genesis 2:24 staat:

“Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.”

God stelt hier zelf het huwelijk in. Hij is de bedenker ervan, en hij heeft het zo bedacht: 

“Daarom zal een man…”

God is bijna klaar met scheppen, maar als Hij Adam heeft gemaakt, is er voor het eerst iets in de wereld niet naar tevredenheid. Adam is alleen. God besluit dat hij nog niet klaar is:

“Ik zal een hulp maken die bij hem past.” 

Een andere vertaling zegt: “Ik zal een hulp voor hem maken als iemand tegenover hem.” Ik hoor God dan denken: “Om hem in balans te houden”.
God neemt een rib van Adam, maakt hem daarmee incompleet (!), en van dat stukje Adam maakt God de vrouw: Eva. Zodra Hij haar aan Adam voorstelt, wordt Adam helemaal lyrisch en zegt
“Eindelijk iemand die bij me past! Been van mijn been, en vlees van mijn vlees”. God zelf reageert daarop met de woorden:

De man – hij is geen jongen meer, maar volwassen, in staat om verantwoordelijkheid te dragen en zelfstandig keuzes te maken – wordt hier blijkbaar geacht initiatief te nemen. Dat valt niet altijd mee. Vaak is een vrouw veel eerder geneigd tot de serieuze zaken in het leven, zoals aan jullie relatie werken, geestelijke groei of kerkbezoek. God vraagt hier overduidelijk initiatief van de man.

“…zijn vader en zijn moeder verlaten…”

Verlaten is uit het oude en vertrouwde stappen, ondernemen, iets nieuws beginnen, zelfstandig worden en verantwoordelijkheid nemen. De man neemt verantwoordelijkheid voor een nieuw gezin, samen met de vrouw die bij hem past. Niet meer onder de paraplu van Pa en Ma, maar losgemaakt van zijn oude thuis gaat hij een nieuw thuis maken.

“…en zich aan zijn vrouw hechten;…”

Dat is de start van het huwelijk. Man en vrouw hechten zich aan elkaar. In een andere vertaling staat “aankleven”. Dat wil zeggen: vast maken om nooit meer los te gaan. Het huwelijk is bedoeld om niet verbroken te worden. Man en vrouw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, en alle mensen mogen het weten. Het is een evenement, een happening, het begin van iets nieuws; met recht een groot feest waardig.

“…en zij zullen tot één vlees zijn”

Zoals Eva uit het vlees van Adam gemaakt is, zo zullen ook man en vrouw in een huwelijk tot één vlees zijn. Dat is intimiteit tot op het bot. Dichterbij kun je niet komen, want alles ligt open en bloot. Geheimen horen in het huwelijk dan ook niet thuis. Alleen zonder geheimen kun je elkaar volledig vertrouwen, en je volledig aan je man of vrouw geven. In een huwelijk kun je voor elkaar zijn zonder schaamte. Je bent van elkaar, dus waar zou je je voor schamen? Je mag jezelf helemaal bloot geven, want als het goed is is er zoveel vertrouwen over en weer om dat te kunnen doen. In je huwelijk mag je kwetsbaar zijn zoals je nergens anders kwetsbaar kunt zijn. Omdat je aan elkaar verbonden bent, mag je er zeker van zijn dat je man of vrouw bij je zal blijven en van je zal houden. Dat is de belofte die je aan elkaar gedaan hebt.

Dit stukje van deze tekst staat niet voor niks helemaal aan het eind. Pas als het huwelijk er is met de geborgenheid die het verbond biedt, is er veiligheid om volledig met elkaar intiem te zijn. Seks hoort dan ook binnen een huwelijk thuis.

“Geheimen horen in het huwelijk dan ook niet thuis.”

Deze tekst uit Genesis 2:24 staat nog een paar keer in de Bijbel.
In Mattheus 19:5 en Markus 10:7 haalt Jezus zelf deze tekst aan als het gaat over de heiligheid van het huwelijk.

Ook in Efeziers 5:31 komt dit vers voor, waar Paulus spreekt over het huwelijk. Hij laat daar heel duidelijk zien dat het huwelijk tussen man en vrouw een beeld is van Christus en zijn gemeente. Christus geeft zelf het voorbeeld van hoe wij ons zouden moeten gedragen in het huwelijk.

Efeziers 5:25:
Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven.

Dat leek me nou een mooie tekst om een blog naar te vernoemen 😊